نقد Birds of Prey

نقد Birds of Prey | فیلم Birds of Prey درست مانند کاراکتر اصلی اش یک فتنه ی به تمام معناست؛ این اثر شورشی سرشار از جنون و دیوانگی است و تعدادی از بهترین صحنه های جنگی دیده شده در فیلم های کمیک بوکی را در بردارد. با این حال این فیلم گاهی اوقات در نقاط اوج قصه خودش را دست کم می‌گیرد. این فیلم چیز جدیدی را برای بیننده به ارمغان نمی آورد و نمونه های فیلم های این چنینی را پیش تر نیز دیده بودیم که از مهم ترین آنها میتوان به فرنچایز Deadpool و همچنین سری فیلم های نگهبانان کهکشان (Guardians of the Galaxy) اشاره کرد. اما با این حال، فیلم Birds of Prey یک اثر قدرتمند و شجاعانه است که به مدت دو ساعت مخاطب را به صورت ممتد سرگرم میکند.

پس از انتشار تریلرهای اولیه به شخصه تا حدودی نگران بودم که فیلم Birds of Prey نیز درست مانند آثاری همچون Elektra و Catwoman به دام کلیشه بیفتد. فیلم های مذکور با فیلمنامه‌های نه چندان قوی به طرز اغراق شده ای بر روی قدرت کاراکتر زن مانور می‌دادند و بخش عمده ای از این کار را با بهره گیری از لباس های به شدت تنگ انجام دادند.

خوشبختانه به لطف دستان توانمند تهیه کننده و بازیگر اصلی این فیلم یعنی مارگو رابی و کارگردان (Cathy Yan) و نویسنده (Christina Hodson)، فیلم Birds of Prey به ما این اجازه را میدهد که کاراکتر هارلی کویین را در رها ترین شکل ممکن ببینیم؛ یک شیاد حقه باز که فقط بلد است دردسر درست کند. این فیلم ظریف ترین تعریف از هارلی کویین را به تصویر می‌کشد و دلیل عمده این موضوع به استفاده از بک استوری ارائه شده توسط Paul Dini و Bruce Timm در “Mad Love” برمی‌گردد چرا که در این بک استوری به این موضوع اشاره شده است که هارلی کویین قبل از اینکه به دام عشق جوکر بیفتد مدرک PhD خود را گرفته بود؛ این یعنی او نه تنها یک استراتژیست بسیار باهوش است، بلکه در مواقع لزوم حریف خود را جوری روانکاوی میکند که گویی او را به بدترین شکل ممکن خلع سلاح کرده است. همچنین باید به این موضوع اشاره کنیم که بر خلاف اسم گنگ فیلم، این فیلم بیشتر از هر چیز دیگری به خود هارلی کویین تعلق دارد و درباره ی این کاراکتر است. به عبارت دیگر هارلی کویین در فیلم Birds of Prey داستان خود را برای ما روایت میکند.

فیلم Birds of Prey از یک خط داستانی بسیار دقیق و سنجیده شده برخوردار میباشد و دلیل اصلی این موضوع به پرولوگ ابتدایی فیلم برمی‌گردد که سرشار از رفرنس ها و Easter Egg های متعدد است. همچنین در این پرولوگ به رابطه او با جوکر اشاره میشود تا همه چیز برای مخاطب روشن شود و این در حالی است که مخاطب حتی خود کاراکتر جوکر را هم نمی‌بیند. همچنین در این فیلم اشاره هایی که به فیلم جوخه انتحار (Suicide Squad) شده است تا به مخاطب یادآوری کند که این دو فیلم مربوط به یک جهان می‌باشند و Birds of Prey در واقع دنباله ی فیلم Suicide Squad است.

داستان فیلم در برخی مواقع به بی راهه میرود و دوباره به مسیر اصلی خود برمیگردد. اما به لطف کارگردانی عالی Yan و زمانبندی دقیق او، حتی در مواقعی که فیلم درگیر یک سری داستان های فرعی است نیز مخاطب احساس خستگی نمی‌کند.

نام Mistah J چند بار در فیلم تکرار میشود و به عنوان کاتالیست رشد شخصیت هارلی کویین عمل میکند. حضور این کاراکتر در فیلم Birds of Prey اهمیت زیادی دارد چرا که این فیلم بر خلاف فیلم جوکر از دو کاراکتر شرور برخوردار میباشد. این دو شرور به مراتب پیچیده تر از کاراکتر جوکر با بازی واکین فینیکس و جرد لتو میباشند.

بازیگر نقش Roman Sionis (ملقب به Black Mask) یعنی Ewan McGregor در این فیلم پرفورمنس درخشانی را از خود نشان داده است؛ یک بیمار روانی دمدمی مزاج که علاقه زیادی به بریدن صورت مردم دارد و دوست دارد پیژامه بپوشد. باید به این موضوع اشاره کنیم که در طراحی لباس ها در این فیلم فوق العاده است. بدجنسی ناگهانی او در کنار حس خود-کنترل گری، باعث میشود که Black Mask به لحاظ شخصیتی درست در نقطه مقابل هارلی کویین قرار بگیرد چرا بدجنسی هارلی کویین اغلب بی خطر است اما Black Mask با دشمنان خود به بدترین شکل ممکن بازی میکند. McGregor با کاریزمای فوق العاده ی خود توجه مخاطب را به خود جلب میکند. البته علاوه بر ایفای نقش عالی McGregor باید به کارگردانی هوشمندانه ی Yan نیز اشاره کنیم که همواره به ما یادآوری میکند که همه چیز فقط یک شوخی است تا زمانی که یک نفر صورتش را از دست میدهد.

فیلم Birds of Prey عمده تایم خود را به شرورها اختصاص میدهد. در این فیلم تعداد زیادی آنتاگونیست وجود دارد که فیلم به آنها می‌پردازد و در واقع پرنده های شکاری یا همان Birds of Prey را به مخاطب معرفی میکند.

از اصلی ترین نقاط قوت این فیلم باید به تیم بازیگران حرفه ای و درجه یک آن اشاره کرد. جرنی اسمولت بل، رزی پرز، مری الیزابت وینستد از جمله بازیگران این فیلم هستند که پرفورمنس فوق العاده ای از خود نشان داده اند. نزدیک بودن بخ کمیک بوک ها از ارکان اصلی فیلم نمی‌باشد اما هر چقدر که این نزدیکی بیشتر باشد، عمق و احساس بیشتری به فیلم القا میشود و مخاطب بهتر میتواند با فیلم ارتباط برقرار کند. متأسفانه در فیلم Birds of Prey برخی از کاراکترها با نمونه های کمیک بوکی خود کاملاً متفاوت هستند.

فیلمنامه Hodson به واقع شگفت انگیز است و به خوبی انگیزه ها و دلایل این زنان برای متنفر بودن از Black Mask را توضیح می‌دهد. عمده جذابیت فیلم به اتحاد این زنان مربوط میشود که ممکن است باعث شود که طرفداران سری فیلم های مارول این مورد را یک کپی برداری قلمداد کنند غافل از اینکه این زنان هم درست مانند انتقام جویان یک تیم هستند. به جرأت میتوان گفت که پتانسیل بسیار زیادی برای ساخت دنباله فیلم Birds of Prey وجود دارد، اما اگر داستان فیلم به شکل بهتری به برخی از کاراکترها پرداخته بود، رشد آنها به شکل بهتری در این فیلم دیده می شد و در فیلم بعدی به خوبی می‌توانستیم آنها را درک کنیم.

بخش دیگری که فیلم Birds of Prey را به یک اثر جذاب تبدیل کرده است صحنه های جنگی فیلم است. صحنه های جنگی فیلم Birds of Prey شباهت بسیار زیادی به صحنه های جنگی موجود در سری فیلم های John Wick دارند. رده بندی صحنه های جنگی این فیلم R میباشد اما با این حال شاهد یک سری صحنه های بامزه در میان انبوه خون و خونریزی هستیم. ناگفته نماند که بدلکاران حرفه ای و فیلمبرداری عالی باعث شده است که صحنه های جنگی این فیلم به بهترین شکل ممکن دربیایند.

جمع بندی

در مجموع میتوان گفت که فیلم Birds of Prey یک فیلم بسیار جذاب و سرگرم کننده است. انرژی بسیار زیاد، صحنه های جنگی هیجان انگیز و تمرکز بر روی تعدادی از جذابترین کاراکتر های دنیای DC از جمله نقاط قوت این فیلم محسوب میشوند. علاوه بر این باید به پرفورمنس عالی بازیگران و بدلکاران، نویسندگی بسیار خوب و کارگردانی هوشمندانه ی این فیلم اشاره کنیم که جذابیت آن را قطعاً دوچندان کرده اند. البته این فیلم کم و کاستی هایی هم دارد و به برخی از کاراکترهای خود به خوبی نپرداخته است اما در مجموع میتوان گفت که Birds of Prey یک شروع قدرتمند برای یک فرنچایز پرطرفدار خواهد بود.

بیشتر بخوانید: