معرفی ۱۰ فیلم عجیب در تاریخ سینما که دست کم گرفته شده اند

معرفی ۱۰ فیلم ترسناک | این روزها اکثر مردم درباره شباهت های فیلم‌های مدرن صحبت میکنند و این در حالی است که چندین فیلم متفاوت و البته عجیب در تاریخ سینما وجود دارد. ما در این لیست قصد داریم ۱۰ تا از عجیبت ترین فیلم های تاریخ سینما را به شما معرفی کنیم.

معرفی ۱۰ فیلم ترسناک

۱۰. Help, Help, The Globolinks!

گویا جلن کارلو منتونی در حین نوشتن این اثر فکر می‌کرد که اگر اپراها درباره ی موجودات بیگانه بودند محبوبیت بیشتری داشتند.

فیلم Help, Help, The Globolinks در واقع مربوط به اولین اپرای عجیب منتونی است که تلویزیون آلمان غربی در سال ۱۹۶۸ آن را پخش کرد. ایده یک اپرا درباره حمله بیگانه‌ها چیزی نیست که در هر فیلمی آن را ببینیم چرا که به شدت عجیب است. بیگانه‌ها در اپرا یک سری رقصنده هستند که با لباس های مخصوص خود به سقف متصل شده‌اند و تا حدودی شبیه مهره شطرنج هستند.

المان هایی نظیر اشعار عجیب و فضای ملودراماتیک باعث شده اند که این اپرا به شدت دیدنی باشد. این فیلم نگرش تازه‌ای درباره هنر را به شما ارائه میدهد چرا که آن درخشان است.

۹. The Sailor Who Fell From Grace With the Sea

یوکیو میشیما نویسنده داستان‌های مشهوری است که به شدت برای حزب راست و مخالفان رژیم ژاپن تاثیر گذار بوده است. یکی از معروف ترین رمان‌های این نویسنده ملوانی که با دریا به ذلت افتاد است که در سال ۱۹۶۳ آن را نوشت. لوئیس جان کارلینو در نسخه ی اقتباسی آن داستان را از سواحل ژاپن به انگلستان می‌آورد. آنا یک مادر مجرد است که عاشق یک ملوان به نام جیم، با بازی کریس کریستوفرسون می‌شود. از طرفی پسرش جاناتان به گروه گانگسترها ملحق میشود و در نتیجه عقاید تازی را دنبال می‌کند.

این فیلم در واقع یک درام تاریک خانوادگی است ولی به لطف نماهای سواحل و اقیانوس به یک اثر رویایی تبدیل شده است. فضای فیلم به شکلی است که از یک خط روایی مستقیم برخوردار نیست. این فیلم درست مانند خواب هایی است که می‌بینیم و آنها را به صورت تکه تکه به یاد می آوریم.

۸. Last and First Men

این فیلم مینیمال به عنوان یک اثر مستقل و بلند چندان شناخته شده نیست.  این فیلم اقتباسی از رمان اولاف استپلدون برگرفته شده است و داستان اجداد ما که چندین میلیون سال پیش برای فرار از انرژی خورشیدی به نپتون فرار کردند را روایت میکند. این فیلم نه تنها با بودجه زیاد و جلوه های تخیلی سنگین ساخته نشده است، بلکه فیلم بسیار ساده ای است و روایت گویایی دارد.

اکثر سکانس‌های هولناک فیلم از بناها و سازه های به جا مانده از جنگ جهانی دوم در سراسر بالکان فیلمبرداری شده اند. این بناها به شدت خشن هستند و برای روایت داستان تکامل و ویرانی به شدت مناسب هستند. این اثر بیشتر از اینکه شبیه به یک فیلم باشد به یک گالری هنری شباهت دارد.

۷. Tuvalu

سبک‌های رترو شاید اخیرا مورد توجه قرار گرفته باشند اما فیلم‌هایی مانند تووالو نشان می‌دهند که این سبک‌ها همیشه وجود داشته و طرفداران خاص خودشان را داشته اند. این فیلم درباره جوانی به نام آنتون است که قصد دارد از ویران شدن خانه پدرش جلوگیری کند و از طرفی عاشق دختری زیبا به نام اوا است. فضای تاریک و خاکستری، دیالوگ های کوتاه و فضای تند و تیز باعث شده اند که این فیلم یادآور زیبایی اکسپرسیونیستم آلمان و کمدی چاپلین و کیتون باشد. این فیلم هنری سبک را به معنا ترجیح می‌دهد. بی شک این اثر مثال خوبی برای توانایی سینما در به تصویر کشیدن داستان‌های مختلف به شکل‌های مختلف است.

۶. Calamari Union

این فیلم ثابت می‌کند که اروپایی، سورئال و انتقادی بودن یک فیلم صرفا به این معنی نیست که مخاطب با یک کمدی پیش پا افتاده رو به رو است. این فیلم که توسط آکی کائوریسماکی کارگردانی شده است، درباره پانزده مرد به نام‌های فرانک و یکی به نام پکا است که می‌خواهند در سراسر هلسینکی فرار کنند. مقصد آنها محله‌ای ساحلی به نام ایرا است که آنجا را بهشت خود قلمداد میکنند. در این مسیر چند نفر از آنها به خاطر پول به ارتکاب جرم روی می‌آورند، عاشق می‌شوند و یا به کشته می‌شوند. این فیلم از یک نقد اجتماعی قدرتمند برخوردار است. اما در واقع قدرت اصلی اش این است که از طریق ابزوردیسم تماشاگر را می‌خنداند.

۵. Why Does Herr R Run Amok

یک اثر مینیمال درباره مردی که می‌خواهد کل اعضای خانواده‌اش را به قتل برساند. شات های این فیلم با یک دوربین دستی ضبط شده اند و همچنین خبری از نور مصنوعی نیست. دیالوگ‌های این فیلم بسیار طبیعی هستند و پشت هم جریان دارند. ما در این فیلمی از شاهد صحنه‌های زندگی روزمره و تکراری آقای آر هستیم.

در واقع موضوع اصلی فیلم هم همین یکنواختی زندگی است. این فیلم به این دلیل زیبا است که تمام فراز و نشیب‌های زندگی و مشکلات و تکرر آن را به تصویر میکشد. این فیلم واقعیت را نشان میدهد و از آن فرار نمیکند.

۴. Plan ۱۰ From Outer Space

ترنت هریس این فیلم را نوشته و کارگردانی آن را نیز بر عهده داشته است. این فیلم داستان بیگانه‌های باستانی را روایت می‌کند. این فیلم مذهب و عناصر فرهنگی را به وضوح به سخره میگیرد و نوستالژیک بودن آن را به تصویر میکشد. فیلم با یک آغاز عجیب مخاطب را غافلگیر میکند و همه چیز در ادامه عجیب‌تر هم می‌شود. بودجه فیلم به شدت محدود بود و فیلم بیشتر از اینکه سینمایی باشد به یک نمایش شبیه بود و هرگز خنده دار از آب درنیامد. البته نباید فیلمنامه ی ابزورد آن را از قلم بیندازیم.

۳. Late August At The Hotel Ozone

این فیلم جذاب و دیدنی توسط جان اشمیت کارگردانی شده است. داستان ساده ی این فیلم درباره ی چند زن جوان است که پس از وقوع یک اتفاق آخرالزمانی در جستجوی تمدن هستند. فیلم مانند آثار تارکوفسکی حاوی شات های ساکت و کند و مناظر روستایی است.

داستان فیلم به شدت مینیمال است و کل فیلم یکدست و بدون حوادث مهم است. اما نمی‌توانیم بگوییم که این فیلم خسته کننده است چرا که حس زندگی آواره‌ای در دنیای پسا-آخرالزمانی و همچنین حس یک زندگی بی هدف و پوچ در دنیای خالی را در تماشاگر بیدار می‌کند. داستان، طرح واره و شخصیت پردازی فیلم آنطور که باید عالی نیستند و همه چیز به فضای داستان وابسته است. فیلم به دنیای آخرالزمانی نگاهی خاص داشته و بدون شک پس از پایان هم از یادتان نمی‌رود.

۲.  Goodbye ۲۰th Century

این فیلم یک اثر سورئال با موضوع پسا-آخرالزمانی است. این فیلم داستان تغییر ترس های مردم در طی چندین سال را به نمایش می‌گذارد. لازم به ذکر است که داستان فیلم شامل دو قسمت است. در قسمت اول مردی به نام کوزمان متوجه میشود که نامیرا است و با مردی در لباس ویلن کتاب کمیک مبارزه می‌کند. قسمت دوم به عید سال ۱۹۹۹ مربوط میشود، جایی که مردی در لباس بابانوئل در یک مراسم خاکسپاری حضور پیدا می‌کند چرا که خانواده فرد متوفی اینطور خواسته‌اند. داستان بخش‌های مختلف فیلم تا حدودی یکسان هستند و همچنین سعی میکند که طنز خود را در زیر لایه ها پنهان کند. برای درک این فیلم باید آن را چند بار تماشا کنید.

بیشتر بخوانید

• معرفی ۱۵ فیلم فوق العاده که ذهنتان را به بازی می گیرند

۱. The Mysterious Castle in the Carpathians

در همین ابتدا باید بگوییم که این فیلم هیچ ارتباطی با داستان دراکولا ندارد بلکه نسخه چک از رمان ژول ورن است. این فیلم یک موضوع ترسناک را از طریق علم و منطق نشان می‌دهد. این فیلم اقتباسی داستان را در قالب یک اثر طنز نشان می‌دهد. میتوانیم بگوییم که این فیلم از آثار مشهور بروکس به مراتب سورئال ‌تر و ابزورد تر است. در این فیلم نه تنها از خواننده‌ی اپرا استفاده شده است و تمام دوربین ها بی سیم هستند، بلکه فیلم به شدت به داستان وابسته است. این به شدت جالب است که یک داستان علمی تخیلی و منطقی بتواند خنده تماشاگر را بلند کند.

منبع: Taste of Cinema