تلویزیون OLED یا LED ؛ کدام را بهتر است انتخاب کنیم؟

با به روی کار آمدن تلویزیون‌های OLED برای بسیاری از افراد این سوال پیش آمده است که چه مدل محصولی را خریداری کنند. تلویزیون OLED یا LED ؟ با آیکلاریفاید همراه باشید.

تلویزیون OLED یا LED

تلویزیون OLED یا LED ؛ کدام را بهتر است انتخاب کنیم؟

تلویزیون OLED چیست؟

کلمه‌ی OLED مخفف دیود ساطع کننده نور ارگانیک (Organic Light Emitting Diode) است. ان تکنولوژی به دلیل اینکه می‌تواند با هر دیود ، نور و رنگ را تولید کنند دیگه نیازمند نور پس‌زمینه نیست و پیکسل خود منبع نور و رنگ است. در واقع زمانی که پیکسل‌ها در این تلویزیون‌ها خاموش هستند ، تصویر کامل مشکی می‌شود که این موضوع باعث شده تا تلویزیون‌های OLED رنگ مشکی را بسیار بی‌نظیر به نمایش بگذارند. در حال حاضر ، شرکت LG تنها تولید کننده پنل‌های OLED در جهان است و شرکت سونی و الجی با توافقی ، این پنل‌ها را درون برخی از نمایشگر‌های شرکت ژاپنی مانند مدل X950H قرار می‌دهند. به دلیل اینکه تلویزیون‌های هر دو شرکت ، از نظر پردازنده با یکدیگر تفاوت دارند ،‌ حتی با وجود پنل یکسان، تصویر در آن‌ها با یکدیگر متفاوت است.

شرکت‌های دیگری نیز مانند فیلیپس ، پاناسونیک و HiSense نیز از پنل‌های ال جی استفاده می‌کنند. سامسونگ نیز چندی پیش اعلام کرد که به تولید تلویزیون‌های تلفیقی از OLED و QLED به نام QD OLED می‌پردازد اما تا زمان رسیدن به تولید انبوه احتمالا چندین سال فاصله داریم.

تلویزیون LED چیست؟

تلویزیون OLED یا LED

این تلویزیون‌ها داری یک پنل LCD و یک پنل برای تامین نور پس زمینه هستند. پنل LCD پیکسل‌ها را در خود جای می‌دهد اما بدون حضور نور پس زمینه ، هیچ تصویری را نمی‌تواند به نمایش بگذارد. امروزه تمام تلویزیون‌های LED از نوع دو بخشی (LCD و پس زمینه) هستند و با این حال ، تفاوت کیفیت آن‌ها در تعداد LED‌‌های پس زمینه و موارد دیگر است. شاید نام تلویزیون‌های QLED نیز به گوشتان خورده باشد. این تلویزیون‌ها با ترکیب تکنولوژی LED با استفاده از نقاط کوانتومی ، رنگ و روشنایی بسیار بهتری را ارائه می‌دهند.

کدام بهتر است ؟ LED یا OLED

در پاسخ به این پرسش مهم ، ابتدا بهتر است که در زمینه‌های مختلف ، هر دو تکنولوژی را با هم مقایسه و در نهایت برنده‌ی نهایی را به شما معرفی کنیم.

عمق رنگ مشکی

توانایی نمایشگر در تولید رنگهای مشکی و تیره عمیق مهمترین عامل در دستیابی به کیفیت تصویر عالی است. رنگ مشکی عمیق باعث کنتراست بالا‌تر و در نتیجه رنگ‌های غنی‌تر می‌شود. در این زمینه برتری کامل با نمایشگر‌های OLED است چرا که همان طور که اشاره شد ، این نمایشگر‌ها می‌توانند با خاموش کردن پیکسل‌های خود ، تصویر را به معنای واقعی کلمه تیره کنند در حالی که نمایشگر‌های LED ، تنها نور LED‌های خود را کم می‌کنند که اصلا قابل مقایسه با رنگ مشکی واقعی نیست.

برنده: نمایشگر‌ OLED

روشنایی

در این زمینه برتری با نمایشگر‌های LED است چرا که در قسمت نور پس زمینه می‌توان از LED‌‌های بزرگ و پرنور استفاده کرد . همچنین به دلیل استفاده از تکنولوژی نقاط کوانتومی حتی با کوچک شدن LED نیز نور همچنان قوی باقی می‌ماند. تلویزیون‌های OLED نیز می‌توانند روشنایی قابل توجهی را ارائه دهند اما آن‌ها جوری طراحی شده‌اند که اگر نور زیادی ازشان ساطع شود ، عمرشان کاهش می‌یابد. در نظر داشته باشید که هر دو پنل میزانی از روشنایی را فراهم می‌کنند که برای استفاده هر کاربری کافی است. با این حال اگر بخواهیم سخت‌گیرانه نگاه کنیم برنده با اختلاف اندک ، تلویزیون‌های LED هستند.

برنده‌: نمایشگر LED

فضای رنگ

تلویزیون‌های OLED زمانی در این دسته بندی پادشاهی می‌کردند اما با بهتر شدن تکنولوژی نقاط کوانتومی ، اختلاف OLED و LED در فضای رنگ بسیار کم شد و اکنون هر دو پنل می‌توانند از تصاویر HDR پشتیبانی کنند. کنتراست بهتر پنل‌های OLED برتری تقریبی را نسیب این پنل‌های می‌کند اما از طرفی دیگر نیز به دلیل روشنایی بالای تلویزیون‌های LED ، رنگ‌ها بسیار جذاب روی آن‌ها به نظر می‌رسند.

برنده : هر دو پنل

زمان پاسخدهی، نرخ به‌روزرسانی و تاخیر ورودی

منظور از زمان پاسخ‌دهی ، میزان زمانی است که هر پیکسل می‌توانند در آن وضعیت خود را تغییر دهند. هر چه این زمان کوتاه‌تر باشد ، تاری کمتری را در تصاویر شاهد خواهیم بود. در این قسمت ، به دلیل اینکه پنل‌های OLED کنترل کاملی را روی دیود‌های خود دارند ، برتری با آن‌ها است و می‌توانند بسیار سریع تغییر حالت دهند. پنل‌های LED به دلیل استفاده از نور پس زمینه که روی LCD می‌افتد ، چندان سریع نبوده و در این قسمت به OLED می‌بازد.

نرخ نوسازی نیز به میزان سرعت تعویض کل یک تصویر گفته می‌شود. هر چه این اتفاق سریع‌تر بی‌افتد ، با تصاویر نرم‌تری طرف خواهیم بود. بیشتر تلویزیون‌های جدید می‌توانند با نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز تصاویر را تغییر دهند به این مهنی که در یک ثانیه ۱۲۰ تصویر می‌تواند روی صفحه نمایش داده شود. البته که سرعت تعویض تصاویر تنها ملاک نیست چرا که به عنوان بازی‌های ویدیویی در صحنه‌های مختلف مدام نرخ نوسازی را تغییر می‌دهند که به آن VRR یا نرخ نوسازی متغیر گفته می‌شود. این تکنولوژی در حال حاضر در پنل‌های زیادی یافت نمی‌شود و حتی کنسول‌های نسل نهمی نیز از آن‌ها پشتیبانی نمی‌کنند.

در پایان ، تاخیر ورودی نیز یکی دیگر از فاکتور‌های مهم است که در آن فاصله‌ی میان وارد کردن یک ورودی (مانند زدن دکمه روی ریموت ) و واکنش پنل به آن اندازه گیری می‌شود که خب مسلما هر چه این فاصله کمتر باشد ، کاربر خوشحال‌تر است. بیشتر تلویزیون‌های مدرن از حالت گیمینگ برای کاهش تاخیر ورودی بهره می‌برند و در آینده نیز به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. با این حال برنده‌ی این بخش بدون شک تلویزیون‌های OLED هستند.

برنده : نمایشگر OLED

زوایای دید

در این بخش نیز برتری با نمایشگر‌های OLED است. قطعا بهترین زاویه دید از مرکز است اما بسیار پیش می‌اید که با تغییر زاویه در تلویزیون‌های LED ، رنگ‌ها تغییر کنند. پنل‌های IPS (شرکت LG) در تلویزیون‌های LED ، زاویه دید بهتری را نسبت به پنل‌های VA ارائه می‌دهند (که معمولا توسط سونی ارائه می‌شود). با این حال در رنگ مشکی ، پنل‌های IPS به VA می‌بازند و هر دو نیز حرفی در برابر پنل‌های OLED برای زدن ندارند.

برنده: نمایشگر OLED

ابعاد

در بحث ابعاد ، با اینکه نمایشگر‌های OLED راه درازی را پیش آمده و اکنون تا ۸۸ اینچ نیز ارائه می‌شوند ، اما هنوز هم برتری با نمایشگر‌‌های LED است که تا ۱۰۰ اینچ نیز به راحتی یافت می‌شوند.

برنده: نمایشگر‌ LED

طول عمر

به گفته‌ی شرکت ال جی ، اگر هر روز از تلویزیون OLED خود پنج ساعت کار بکشید ، پس از ۵۴ سال ، روشنایی آن حدود ۵۰ درصد کاهش می‌یابد که البته هنوز این ادعا را نمی‌توان تایید یا رد کرد چرا که این نوع پنل از سال ۲۰۱۳ در بازار وجود داشته است. بنابراین در این زمینه بهتر است که برنده را LED اعلام کنید که سابقه‌ی اثبات شده‌ای دارد.

برنده: نمایشگر LED

سلامت

میزان ساطع شدن نور آبی در تلویزیون‌های OLED بسیار کمتر از LED است به همین دلیل تماشای آن‌ برای چشم بسیار کمتر ضرر دارد. در تلویزیون‌های OLED حدود ۳۶ درصد نور آبی تولید می‌شود که این رقم در تلویزیون‌های LED به ۶۴ درصد می‌رسد. اگر این موضوع برای شما اهمیت دارد ، باید سراغ تلویزیون‌های OLED بروید.

برنده : نمایشگر OLED

سوختگی نمایشگر

سوختگی نمایشگر در هر دو پنل چندان یافت نمی‌شود و بیشتر مربوط به تلویزیون‌های CRT قدیمی و LCD است که با ماندن روی یک تصویر ، سوختگی روی پنل پدید می آمد و می‌شد که آثار یک تصویر را تا مدت زیادی یا حتی همیشه روی پنل مشاهده کرد. این مشکل البته در تلویزیون‌های پلاسما و OLED نیز تا حدی وجود دارد. با این حال بعید است که کاربران زیاد با این مشکل دست و پنجه نرم کنند چرا که تصاویر به صورت پیوسته در حال حرکت هستند و حتی لوگوی کانال‌های تلویزیونی نیز هر چند دقیقه یکبار تغییر می‌کنند. با این وجود برنده‌ی این بخش نمایشگر LED است.

برنده : نمایشگر LED

مصرف برق

از آن‌جایی که پنل‌های OLED نیازی به نور پس زمینه ندارند و تک تک پیکسل ها بسیار بهینه ساخته شده‌اند ، برتری کامل در این برخش با این نوع پنل‌ها است چرا که در پنل‌های LED ، نور پس زمینه باید از شاتر LCD عبور کند و این موضوع نیازمند برق بیشتری است.

برنده : نمایشگر OLED

قیمت

پنل‌ها OLED تکنولوژی‌های جدیدتری به حساب می‌آیند و معمولا در تلویزیون‌های پرچمدار از آن‌ها استفاده می‌شود و به طور میانگین باید برای خرید آن‌ها بین ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار هزینه کنید که قطعا رقم کمی نیست. از طرفی دیگر تلویزیون‌های LED با قیمت‌های بسیار کمتری ارائه می‌شوند و قابل دسترس‌تر هستند. پس از لحاظ قیمتی ما یه برنده‌ی واضح داریم.

برنده : نمایشگر LED

برنده نهایی : تلویزیون‌های OLED

از نظر کیفیت تصاویر ، نرخ نوسازی ، تاخیر ورودی ، کیفیت رنگ مشکی و مصرف برق تلویزیون‌‌های OLED برتری کامل خود را نشان می‌دهند. آن‌ها سبک و باریک هستند و زوایای دید فوق‌العاده‌ای را نیز ارائه می‌دهند. تنها مشکل آن‌ها قیمت بالا است که اگر با این موضوع کنار آیید ، از خرید این نوع تلویزیون‌ها بعید است که پشیمان شوید.

بیشتر بخوانید: