بله؛ بالاخره با ظاهر پلی‌استیشن ۵ آشنا شدیم و حالا می‌دانیم که چه‌قدر بزرگ خواهد بود؛ ولی از آن مهم‌تر، رونمایی از توانایی نرم‌افزاری سونی بود. ما بالاخره متوجه شدیم که سونی و همکارانش تا چه حد به قول‌هایی که از پیش داده بودند، وفادار بوده‌اند. ما در این مراسم با آن‌چه که از کنسول‌های نسل نهمی انتظار می‌رود، آشنا شدیم. با آی‌کلاریفاید در بررسی پلی‌استیشن ۵ همراه باشید.
بررسی پلی‌استیشن ۵ – شروعی ضعیف برای کنسولی قدرتمند
سونی مراسم را با GTA5 شروع کرد که در کنار رزولوشن فول‌اچ‌دی و نرخ ۳۰ فریمی، یک ضدحال بزرگ برای شروع مراسم بود. انتخاب سونی در شرایطی که عناوین موردانتظارتر و رزولوشن‌های بهتری در دسترس بود، چندان عاقلانه به‌نظر نمی‌رسید. این کار مانند این است که برای فروش یک فیلم بلوری به مشتریان، تریلر آن را بر روی یک تلویزیون قدیمی به آن‌ها نشان دهید. این مسأله بر روی اولین تریلر درست و حسابی سونی هم اثر گذاشت؛ اسپایدرمن: مایلز مورالس.
پس از آن، سونی به سراغ یکی از بهترین تریلرهای کنفرانس رفت؛ رچت و کلانک. جزئیات شخصیت‌ها در این تریلر به‌خوبی مشخص است و این جزئیات، حتی در رزولوشن فول اچ‌دی، بسیار فراتر از چیزی است که در پلی‌استیشن ۴ پرو دیده‌بودیم. این جزئیات حتی از فیلم انیمیشنی رچت و کلانک هم بیشتر بودند و این نشان می‌دهد که تکنولوژی، هنر و خلاقیت، چه شاهکارهایی را می‌توانند خلق کنند.
از دیدگاه تکنولوژی، یکی از جذاب‌ترین چیزهایی که در این تریلر دیدیم جابه‌جایی شخصیت‌ها در پورتال‌های مختلف، بدون صفحه‌های لودینگ و یا افت فریم بود. این قدرت از هارد درایوهای جدید SSD پلی‌استیشن ۵ ناشی می‌شود. دیگر ویژگی مهمی که در این تریلر به خوبی مشخص بود، بهره گرفتن اینسومنیاک از تکنولوژی جدید RTX بود. با این وجود، «تمام جزئیات» سایه ایجاد نمی‌کردند و این نشان می‌دهد که حتی رِی تریسینگ هم محدودیت‌های خودش را دارد.
سونی پس از آن به سراغ گرن توریسمو رفت و هواداران همان‌چیزی را دریافت کردند که از کمپانی پلی‌فونی انتظار می‌رفت؛ توجه ویژه به جزئیات، ارائه‌ی جذاب، نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه‌ای و نیم نگاهی به جزئیات تکنیکی. تریلر محیط بازی را در نقشه‌ی نوستالژیک بازی، یا همان نقشه‌ی کوهستان نشان می‌داد. برای نظر دادن در مورد جزئیات باید بیشتر از این بازی ببینیم؛ ولی ری تریسینگ در این تریلر بر روی بدنه‌ی براق خودروها دلبری می‌کرد. گرچه؛ این ویژگی در بعضی قسمت‌‌های بدنه‌ی خودرو ظاهر بدی پیدا کرده بود؛ ولی این مسأله نیز احتمالاً تا زمان انتشار بازی برطرف می‌شود.
بررسی پلی‌استیشن ۵ – راهی میانبر به تکنولوژی‌های نسل آینده
یکی از ویژگی‌های جدید پردازنده‌ی گرافیکی پلی‌استیشن ۵، باز گذاشتن دست سازندگان برای ایجاد تغییرات دلخواه در پلی‌گان‌های مثلثی‌شکل است. با تکنولوژی جدید، همه‌ی پلی‌گان‌هایی که در محدوده‌ی نمایش قرار ندارند حذف می‌شوند تا تصویر روان‌تری را شاهد باشیم. بازی‌هایی مانند نسخه‌ی ریبوت مادرن وارفیر نیز جزئیات خیره‌کننده‌شان را مدیون همین ویژگی هستند؛ ولی این پردازش در این بازی‌ها به صورت نرم‌افزاری انجام می‌شود. پلی‌استیشن ۵، تمام این کارها را توسط سخت افزار انجام می‌دهد تا سازندگان بتوانند با خیال راحت بر روی دیگر مسائل تمرکز کنند.
به جز رچت و کلانک، دیمون سولز و هورایزن نیز توانایی بالای پلی‌استیشن ۵ برای نمایش جزئیات را به رخ می‌کشند. این مسأله تا حدی اولویت‌های سونی برای عناوین انحصاری‌اش را نیز مشخص می‌کند. مایکروسافت در کنفرانسش بر روی رزولوشن بالا و فریم‌ریت‌های ۶۰ و ۱۲۰ هرتزی مانور داد؛ ولی سونی فریم‌ریت را بر روی ۳۰ فیکس کرده و به جای آن، تمرکزش را بر روی جزئیات گرافیکی بازی‌ها گذاشته است. البته، تقریباً تمام بازی‌های سطح اولی که در مراسم سونی دیدیم با رزولوشن ۴K وارد بازار می‌شوند.
یکی از سؤالات مهمی که در این شرایط به ذهن خطور می‌کند این است که این عناوین چگونه قرار است برای کنسول‌های نسل هشتمی هم مورد استفاده قرار بگیرند. تنها راه منطقی پیش رو، طراحی دوباره، اجزا و کاهش جزئیات و کیفیت ساختارها برای اجرای آن‌هاست؛ در غیر این صورت، اجرای بازی‌ها در سیستم‌های قدیمی با مشکلات متعددی مواجه خواهد شد.
بررسی پلی‌استیشن ۵ – کلام آخر
مراسم سونی پر از شگفتی بود و این هنر سونی است که می‌تواند مراسمی را در حد و اندازه‌ی E3 برگزار کند و در حین آن با مشکلات فنی و غیر فنی مواجه نشود. رابط کاربری رونمایی شده در مراسم مرا به یاد پلی‌استیشن ۳ انداخت و احتمالاً با یک رابط کاربری زیبا و تعامل‌پذیر طرف خواهیم بود.
به جز کیفیت پایین استریم، تنها انتقاد من از این کنفرانس این بود که همه چیز را بیش از حد تریلری نشان داد. جزئیاتی سریع و گذرا از اتفاقات کنسول نسل بعدی که در عین ناواضح بودن، اطلاعات زیادی را هم در اختیار شما نمی‌گذارند، راه مناسبی برای ارائه‌ی یک محصول جدید به مخاطبان نیست. کنفرانس خوب شروع شد ولی بعد از پایان تریلر گرن توریسمو، همه‌چیز به کندی پیش رفت و هیجان تماشاگران برای ملاقات با کنسول جدید سونی به مرور فروکش کرد. تریلر هورایزن در پایان مراسم بسیار چشم‌نواز بود؛ ولی زمان برای تحسین آن بسیار کوتاه بود و همه‌چیز ناگهان به پایان رسید.
من دوباره مراسم معرفی پلی‌استیشن ۴ را تماشا کردم. از نظر محتوا، مراسم قبلی هیچ حرفی در مقابل مراسم جدید نداشت؛ ولی نحوه‌ی ارائه و رونمایی در مراسم پیشین از هیجان بالاتری برخوردار بود.مایکروسافت در نسل جدید از این مسأله با زیرکی بهره برده بود. در هر حال، به شدت منتظرم تا ببینم سونی برای ماه جولای چه چیزهایی در چنته خواهد داشتش.
بیشتر بخوانید:
- تحلیل رویداد پلی استیشن ۵ ؛ شاه ماهی سونی و بازی ها (نقدوبررسی اختصاصی آی‌کلاریفاید)
منبع: Eurogamer
