پس از سال‌ها انتظار، بالاخره شرکت سونی کنسول نسل نهمی خود یعنی پلی استیشن ۵ را معرفی و تا چند روز دیگر نیز آن را عرضه می کند. با نقد و بررسی پلی استیشن ۵ همراه آیکلاریفاید باشید.

نقد و بررسی پلی استیشن 5

نقد و بررسی پلی استیشن ۵ ؛ قدمی محکم به سوی آینده

اولین موضوعی که در مورد پلی استیشن ۵ به چشم می‌خورد، ابعاد بسیار بسیار بزرگ آن است. در واقع از این کنسول می‌توان به عنوان یکی از بزرگترین کنسول‌های بازی تاریخ یاد کرد. این کنسول ۳۹۰ میلیمتر ارتفاع، ۱۰۴ میلیمتر عرض و عمقی ۲۶۰ میلیمتری دارد. پس بهتر است که یک فکر اساسی برای جای نگهداری آن بکنید.

در حالی که بسیاری از گجت ها اکنون به گونه ای طراحی شده اند که به طور یکپارچه در خانه های ما قرار می گیرند ، PS5 در جهت مخالف حرکت می کند. چرا که این کنسول از یک طراحی ربات‌گونه بهره می‌برد که چشم‌ها را کاملا به خود خیره می‌کند. نسخه‌ی استاندارد پلی استیشن ۵، ۴۹۹ دلار قیمت دارد و نسخه‌ی بدون دیسک آن، با قیمت ۳۹۹ دلار عرضه می شود.

کنسول را می توان به صورت عمودی یا افقی با استفاده از یک پایه دایره ای شکل در جای خود قرار داد. در حالی که پایه خود کمی شبیه پلاستیک‌های ارزان قیمت است ، اما وقتی آن را به کنسول متصل می کنید بسیار محکم است. همچنین باید توجه داشته باشم که نوار پلاستیکی براق که در مرکز دستگاه قرار دارد ، یک آهنربای کامل گرد و غبار و اثر انگشت است. من در خانه ای با دو گربه و یک سگ زندگی می کنم و مجبور شدم تقریباً روزانه کنسول را تمیز کنم. البته چندان جای نگرانی نیست چرا که پنل‌های کناری دستگاه به سادگی از کنسول جدا می‌شوند و تمیز کردن دستگاه اصلا کار سختی نیست. با جدا کردن پنل‌های می‌توان به حافظه SSD نیز دسترسی داشت که البته فعلا نمی‌توان آن را ارتقا داد و باید منتظر آپدیت‌های سونی برای پشتیبانی از حافظه‌های جانبی باشیم. خود کنسول ۶۶۷.۲ گیگابایت حافظه ذخیره سازی در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

یکی از بهترین ویژگی‌های دستگاه این است که برخلاف نسل پیش، دیگر شاهد سر و صداهای عجیب و غریب فن دستگاه نیستیم و همچنین کنسول اصلا داغ نمی‌کند. البته که برای قضاوت کامل در این مورد باید مدت زمان بیشتری را از کنسول استفاده کرد چون که فعلا کنسول نو است و دلیلی هم برای سر و صدا کردن ندارد. PS5 شامل سه درگاه USB A (دو عدد در پشت دستگاه و یک عدد در جلو) و همچنین یک پورت USB C در جلوی دستگاه می‌شود. همچنین درگاه‌های ایترنت و HDMI 2.1 نیز پشت دستگاه تعبیه شده است.

اما قطعا انقلابی‌ترین ویژگی دستگاه، کنترلر دوالسنس است که اولین طراحی جدید دسته‌های سونی پس از معرفی دوالشاک ۱ محسوب می‌شود. ترتیب دکمه‌ها و قرارگیری آنالوگ‌ها همچنان مثل سابق است اما دکمه‌ی هوم دستگاه اکنون یک نماد پلی استیشن برجسته است و دو چراغ LED زیبا نیز در کنار تاچ پد دسته حضور دارد.

با این حال، تریگر‌های تطبیق‌پذیر مهم‌ترین تغییر دسته‌ی جدید محسوب می‌شود. این تریگر‌ها در مواقع ضروری، شل و سفت می‌شوند تا تجربه ی بهتری را از بازی نسیب کاربران کنند. همچنین کنترلر دوالسنس از لزرش هپتیک نیز پشتیبانی می‌کند که حس تعامل بازیکنان با بازی را بی‌اندازه بهبود می‌بخشد.

 

بازی‌هایی که می‌توانید آن‌ها را حس کنید

درون هر کنسول، یک بازی Astro’s Playroom قرار داده شده که در واقع یک بازی سوم شخص پلتفرمینگ زیبا است که معمولا از نینتندو انتظار ساخت آن‌ها می‌رود. این بازی همچنین شما را به خوبی با ویژگی‌های کنترلر دوالسنس آشنا می کند.

از همان لحظه شروع بازی کردن ، لرزش هپتیک کاملا واضح است. همانطور که شخصیت اصلی ، Astro را به اطراف حرکت می دهید ، می توانید قدم های ظریف آن را در دستان خود احساس کنید. ضربه‌های دسته از چپ به راست متناوب می شوند تا حس را کامل به شما منتقل کنند، اما وقتی روی سطوح مختلف راه می روید اوضاع جالب تر می شود. توصیف این حس  دشوار است ، اما هنگام راه رفتن روی شن و ماسه ، یک احساس دانه دانه وجود دارد ، و هنگامی که Astro در یک استخر آب غوطه ور می شود یک احساس “متناوب” صاف و دقیق را زیر دستان خود احساس می‌کنید. در یک سکانس ، می توانید تلنگر باران را در کف دست خود احساس کنید ، و هنگامی که باران به تگرگ تبدیل می شود، ضربات سنگین‌تر می‌شوند.

این ویژگی‌ها شاید ماهیت بازی را تغییر ندهند، اما حس بسیار بهتری را هنگام تجربه‌ی بازی به مخاطبان خود می‌دهند. این موضوع در مورد تریگر‌های تطبیق پذیر نیز صادق است. به عنوان مثال زمانی که Astro یک تیرو کمان را در اختیار می‌گیرد، تریگر‌ها سفت می‌شوند تا حس کشیده شدن کمان را به زیبایی به مخاطبان القا کنند.

در مورد Astro’s Playroom ، کنترلر دوالسنس، بازی‌ای را که ممکن بود یک تجربه‌ی معمولی باشد، به یک تجربه‌ی جالب تبدیل می‌کند.  من خودم را در حال کشف مناطق و تکنیک های جدید یافتم تا ببینم آیا می توانم احساسات جدیدی پیدا کنم. البته ، یک بازی تنها نمی‌تواند ثابت کند که ویژگی‌های دسته کاربردی هستند و باید منتظر انتشار بازی‌های بیشتر ماند.

نکته‌ی خوب ماجرا این است که سازندگان بازی‌های مختلف مجبور نیستند تا بازی‌های خود را چندان برای استفاده از ویزگی‌های دوالسنس تغییر دهند و به نظر نمی‌رسد که استفاده از این ویژگی‌ها در بازی‌های مختلف چندان سخت باشد. به عنوان مثال بازی Bugsnax که به صورت رایگان در اختیار مشترکین PlayStation Plus قرار می گیرد به خوبی از دوالسنس بهره می‌برد.

این بازی انگار ترکیبی از پوکمون و ابری با احتمال بارش کوفته قلقلی است. در این بازی باید به دنبال مواد غذایی مختلف بگردید و آن‌ها را پیدا کنید و از آن ها عکس بگیرید. هنگام گرفتن عکس، تریگر سمت راست کاملا حس شاتر یک دوربین را به مخاطبان القا می‌کنند. بازی Pathless نیز از ویزگی‌هایی مانند لزرش‌ هپتیک به خوبی استفاده می‌کند.

هیچ یک از بازی ها به اندازه Astro در استفاده از مزایای دوالسنس چشمگیر نیستند ، با این حال بازی‌های Fortnite و NBA 2k21 وعده داده‌اند که از این ویژگی‌ها به خوبی بهره ببرند.

خارج از آنچه کنترلر به مجموعه اضافه می‌کند ، قدرت سخت‌افزاری PS5 نیز قابل توجه است. اگر تلویزیون مناسبی داشته باشید ، PS5 تا ۱۲۰fps ، ۴K HDR و نرخ تازه سازی متغیر را پشتیبانی می کند. برخی از عناوین حتی از ری تریسینگ برای نورپردازی واقعی تر نیز بهره می‌برند. یک نمونه عالی از این مورد Spider-Man: Miles Morales است که در کنار PS5 عرضه می شود. این بازی در شهر  نیویورک اتفاق می افتد و شما واقعاً می توانید تفاوت در بازتاب خورشید از جاده های یخ زده و آسمان خراش های شیشه ای و بازتاب های واقعی تر از چراغ ها ، پنجره ها و گودال ها را مشاهده کنید.

بازی ها همچنین می توانند با نرخ فریم بالاتری اجرا شوند و در بعضی موارد ، به شما انتخاب می شود که می خواهید روی چه چیزی تمرکز کنید. به عنوان مثال در Miles Morales ، دو گزینه بصری وجود دارد: “Performance” ​​که اولویت اجرا با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه است و “Fidelity” که از ویژگی هایی مانند ری تریسینگ استفاده می کند اما نرخ فریم را به ۳۰ فریم در ثانیه کاهش می دهد. برای یک بازی اکشن سریع مانند مرد عنکبوتی ، شما واقعا می توانید تفاوت را احساس کنید: هرچقدر که رهگیری پرتو خوب است اما گشت و گذار در نیویورک با نرخ فریم ۶۰ حس بهتری را به شما القا می‌کند. Devil May Cry 5: Special Edition نیز گزینه مشابهی دارد: شما می توانید ردیابی اشعه را روشن کنید اما به شما هشدار داده می شود که ممکن است این موضوع روی نرخ فریم تأثیر بگذارد. سونی همچنین می گوید برخی بازی ها از ۱۲۰ فریم در ثانیه پشتیبانی می کنند ، اما من نتوانستم این را آزمایش کنم.

علاوه بر عملکرد ، تغییر بزرگ دیگر در PS5 زمان بارگذاری است. این کنسول دارای یک “SSD با سرعت بسیار بالا” است ، و در نتیجه بازی‌ها در مقایسه با PS4 بسیار سریعتر راه اندازی می شوند. به عنوان مثال، بازی Spider-Man: Miles Morales در پلی استیشن ۴ در مدت زمان یک دقیقه و ۲۷ ثانیه لود می‌شود و در PS5، تنها ۱۷ ثانیه این کار زمان می‌خواهد که تفاوتی اساسی را نشان می‌دهد.

ویژگی دیگر اما activies نام دارد که به کمک آن می‌توان بازی را از همان منو، از نقطه‌ای که می‌خواهید بارگذاری کنید. هر دو بازی Miles Morales و Astro’s Playroom از این ویژگی استفاده می‌کنند. فورتنایت نیز وعده داده است که از این ویژگی بهره ببرد و کاربران بتوانند از منوی PS5، حالتی که می‌خواهند وارد آن شوند را انتخاب کنند.

در نهایت باید گفت که زمان شما در کنسول‌ جدید هدر نمی‌رود و شما دیگر در صفحات لودینگ و منو گیر نمی‌کنید و مستقیما وارد بازی می‌شوید و از زمان خود استفاده‌ی مفید‌تری می‌کنید.

نقد و بررسی پلی استیشن 5

سونی عقیده دارد که لود شدن سریع بازی‌ها می‌تواند روند ساخت آن‌ها را دستخوش تغییرات زیادی کند. به عنوان مثال در بازی Ratchet and Clank: Rift Apart بدون هیچ صفحه‌ی لودینگی، می‌توان بین دنیاهای مختلف جا به جا شد. البته این ویژگی باید آزمایش شود تا میزان مفید بودنش ثابت شود.

در نظر داشته باشید که پلی استیشن ۵ از بازی‌های نسل پیشین نیز پشتیبانی می‌کند و به تنها با وارد شدن به حساب کاربری PSN خود می‌توانید بازی‌هایی را که از قبل خریداری کرده‌اید، تجربه کنید.

 

نقد و بررسی پلی استیشن ۵: رابط کاربری

برخلاف مایکروسافت که تصمیم گرفت همان رابط کاربری قبلی خود را در تمام سخت افزارهای Xbox خود حفظ کند ، سونی UI را برای PS5 دوباره طراحی کرده است. این یک تغییر بزرگ نیست ، اما ویژگی‌های خوبی به رابط کاربری اضافه شده است. به عنوان مثال دیگر رسانه‌ها با بازی‌ها ترکیب نمی‌شوند و هر کدام در بخش خود وجود دارند.

البته که رابط کاربری جدید هنوز راه درازی را در پیش دارد و فعلا حتی ویژگی‌هایی مانند دسته‌بندی بازی‌ها در فایل‌ها درون آن مشاهده نمی‌شود.اما وقتی بازی خاصی را انتخاب می کنید ، اطلاعات بیشتری در مورد آن به شما داده می شود. از اینجا است که می توانید فعالیت های موجود ، تروفی‌های آن بازی ، اخبار اخیر مربوط به آن یا حتی پخش مستقیم بازی از طریق Twitch و YouTube را انتخاب کنید. بیشتر اوقات ، احتمالاً فقط دکمه بزرگ “پلی” را خواهید زد ، اما برخی از ویژگی های مفید ، به ویژه برای بازی های بزرگتر ، در اینجا وجود دارد.

رابط کاربری جدید همچنین به ویژگی جالبی به نام راهنمای بازی‌ها مجهز است که به شما در طول بازی کمک می‌کند. به عنوان مثال، بازی Demon’s Souls از ۱۸۰ ویدیوی آموزشی بهره می‌برد!

با فشردن دکمه‌ی PS، منوی کوچکی روی صفحه ظاهر می‌شود که می‌توان از آن برای چک کردن نوتیفیکیشن‌ها ،‌کم و زیاد کردن صدا ، چک کردن باتری دسته و حتی مشاهده‌ی یک استریم زنده استفاده کرد. یک گزینه‌ برای مولتی تسک و جا به جایی بین بازی‌ها نیز وجود دارد اما متاسفانه نمی‌توان از آن برای قابلیتی همچون Quick Resume در ایکس باکس‌های جدید استفاده کرد. زمانی که شما بین بازی‌ها جابه‌جا می‌شوید ، سیستم مجدد آن را از اول بوت می‌کند.

همانند PS4 ، کنترلر DualSense دارای یک دکمه Share است ، اما ابزارهای اشتراک کمی تغییر یافته اند. با نگه داشتن دکمه برای چند ثانیه می توانید بلافاصله عکس بگیرید. اما با یک فشار سریع یک منوی جدید ظاهر می شود که چند گزینه در اختیار شما قرار می دهد. می توانید یک عکس از صفحه بگیرید ، چند دقیقه آخر بازی را ضبط کنید ، شروع به ضبط کنید یا حتی استریم بازی را شروع کنید. همچنین می توانید اسکرین شات و ویدئو را ویرایش و ارسال کنید بدون اینکه واقعاً از بازی خارج شوید. این موضوع روند به اشتراک گذاری را کاملاً سریعتر می کند.

ویژگی های بسیار مفید دیگری را نیز با کمی جستجو می توانید در تنظیمات دستگاه پیدا کنید. به عنوان مثال در تنظیمات دستگاه می‌توانید انتخاب کنید که بازی‌ها به طور پیشفرض روی حالت Performance اجرا شوند یا Resolution. همچنین می‌توانید انتخاب کنید که در بازی‌های اول شخص یا سوم شخص، دوربین بازی به صورت invert باشد یا خیر و کلی از تنظیمات اینچنینی.

نقد و بررسی پلی استیشن ۵: جمع بندی

نقد و بررسی یک کنسول قبل از عرضه‌ی رسمی آن، چندان کار ساده‌ای نیست چرا که هنوز نمی‌توان در مورد خیلی از مسائل قضاوت کرد. به عنوان مثال اینکه لود شدن سریع‌تر در بازی‌هایی مانند Ratchet and Clank تا چه اندازه در تجربه‌ی بازی‌ها تاثیرگذارند و اینکه رابط کاربری در آینده تا چه میزان پیشرفت خواهد کرد. به نظر من تجربه‌ی ما از پلی استیشن ۵ در دو سال آینده بسیار متفاوت با آن چیزی است که امروز داریم.

از نظر فیزیکی ، PS5 سخت افزاری بی پروا و ترسناک است ، ساختاری که به وضوح به معنای تغییر عمده است. اما در باطن ، تغییرات آن بسیار ظریف‌تر است. پلی استیشن ۵ شاید آن تغییری که در نسل‌های قبلی با مهاجرت از SD به HD یا فضای سه بعدی را داشتیم، ارائه ندهد اما همچنان صنعت بازی‌های ویدویی را چندین پله جلو خواهد برد. انتظار برای آینده و مشاهده کامل پتانسیل‌های کنسول نسل نهمی سونی بسیار سخت است.

 

منبع: The Verge