این روزها احتمالا نام نمایشگر OLED زیاد به گوش شما خورده است چرا که اینگونه از نمایشگرها به دلیل ویژگی‌های جذاب خود ، مورد استقبال زیادی قرار گرفته‌اند. اما نمایشگر OLED چیست ؟ برای دریافت پاسخ همراه آیکلاریفاید باشید.
نمایشگر OLED چیست و در کل چه چیزی از این پنل باید بدانیم
پنل OLED چیست؟
OLED مخفف Organic Light emitting diode یا همان LEDهای اورگانیک است. برای تولید نور یا تولید یک تصویر ، یک صفحه نمایش OLED باید جریان الکتریکی را از طریق مواد الکترو لومینسانس آلی عبور دهد. نمایشگرهایی که می توانند بدون نیاز به نور پس زمینه نور تولید کنند ، نمایشگرهای “خود ساطع کننده” نامیده می شوند.
خود ساطع کننده به این معنی است که مواد آلی مورد استفاده در ساخت و ساز بدون نیاز به نور پس زمینه اضافی نور تولید می کنند. این با سایر نمایشگرها مانند LCD که به نور جداگانه ای در پشت پنل نیاز دارند متفاوت است.
در حالی که OLED معمولاً در نمایشگرهای با کیفیت بالا استفاده می‌شوند ، سایر موارد استفاده شامل لامپ ، صفحه نمایش کوچکتر در اتومبیل یا دوربین های دیجیتال و همچنین علامت گذاری خیابان‌ها می شود.
OLED در کجا کاربرد دارد؟
همان طور که اشاره شد ، پنل‌های OLED را بیشتر می‌توان در نمایشگرها و تلویزیون‌های هوشمند یافت که شرکت‌هایی مانند سامسونگ و ال جی ، از سال ۲۰۱۰ به تولید آنها پرداخته‌اند. پیشرفت این تکنولوژی در دهه‌ی گذشته ، باعث شده تا هزینه‌ی تلویزیون‌های OLED در چند سال اخیر کاهش زیادی داشته باشد و دیگر تکنولوژی چندان گرانی به حساب نیاید.
علاوه بر آن ، در گوشی‌هایی مانند آیفون ۱۲ یا حتی ساعت‌های هوشمند مانند اپل واچ‌ها نیز می‌توان ردپای این تکنولوژی را پیدا کرد. برخی از نمایشگرهای لبتاپ‌ها نیز از پنل OLED استفاده می‌کنند.
تلویزیون‌های OLED چه مزایایی دارند؟
نمایشگرهای OLED مزایای زیادی نسبت به LCD های سنتی یا LED دارند. پنل‌های OLED در مقایسه با مدل‌های LCD به لطف نسبت کنتراست بی نظیر ، کیفیت بالاتری را ارائه داده و عمق رنگ بی‌نظیری را تحویل می‌دهند.
از آنجا که در فناوری OLED نور از هر پیکسل به صورت مجزا ساطع می شود ، می توان هر پیکسل را برای تولید “خالص” رنگ سیاه به صورت جداگانه خاموش کرد. به همین دلیل است که رنگ سیاه شدیدا با کیفیت و دقیق در نمایشگرهای OLED به نمایش در میاآیند و همچنین کنتراست بالای تصویر ، رنگ‌ها را طبیعی‌تر جلوه می‌دهد.
درحالی که در پنل‌های LED ، برای تولید رنگ تصویر ، باید روی یک LCD نور پس زمینه از لایه نازک ترانزیستور (TFT) بدرخشد. هنگامی که مشکی نمایش داده می شود ، پنل باید تا آنجا که می‌تواند نور را مسدود کند که این موضوع بیشتر رنگ خاکستری را تولید می‌کند نه مشکی واقعی. برخی از تلویزیون ها با استفاده از الگوریتم های مبتنی بر منطقه ، قسمت های خاصی از نمایشگر را کم رنگ می کنند تا به سطح سیاه تری برسند. این تکنولوژی باعث خلق رنگ مشکی دقیق‌تری می‌شود اما از طرفی نیز باعث می‌شود که هاله‌ای از نور ، در برخی از مناطق روشن ایجاد شود. در حالت‌هایی که برای بازی کردن طراحی شده‌اند، این الگوریتم‌ها هیچ کارایی خاصی ندارند.
در حالی که پنل‌های OLED نیازی به این الگوریتم‌ها ندارند و یک پیکسل کاملا خاموش می‌تواند در کنار یک پیکسل پرنور قرار گیرد.
دلیل دیگر محبوبیت پنل های OLED ، به ویژه در بین گیمرها ، زمان پاسخ بسیار پایین پیکسل آنها است. البته که برای بهره‌وری از بهترین تکنولوژی باید نمایشگر از پورت HDMI 2.1 پشتیبانی کند و توجه داشته باشید که همه مدل ها از ویژگی های HDMI 2.1 مورد نیاز برای استفاده بیشتر از کنسول های نسل بعدی مانند Xbox Series X و PlayStation 5 پشتیبانی نمی کنند.
و در نهایت ، به دلیل نازک‌تر بودن بی‌نظیر پنل‌های OLED نسبت به LED ، آنها مورد استقبال زیادی قرار گرفته‌اند.
گوشی‌های هوشمند چه استفاده‌هایی از پنل OLED می‌کنند؟
به صورت کلی ، نمایشگرهای OLED به دلیل خاموش شدن پیکسل‌ها در هنگام نمایش محیط‌های تاریک ، باتری کمتری مصرف می‌کنند که موضوع واقعا مهمی در گوشی‌های هوشمند است. بنابراین اگر کاربران از حالت Dark Mode در گوشی‌های OLED خود استفاده کنند ، با عمر باتری بسیار بهتری روبرو خواهند شد. همچنین این پنل‌ها فضای کمتری را نیز اشغال می‌کنند که باعث می‌شود هم دستگاه نازک‌تر شود و هم اینکه فضای کافی برای قرار دادن تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر و باتری بزرگ‌تر درون دستگاه وجود داشته باشد. البته که خب قیمت پنل‌های OLED بالا است و گوشی‌هایی که از این تکنولوژی استفاده می‌کنند به مراتب گران‌تر از مدل‌های LCD هستند.
معایب نمایشگر OLED
هیچ تکنولوژی بی عیب نیست. یکی از بزرگترین معایب نمایشگر OLED ، موضوع Burn in شدن تصاویر در سطح پنل است. به این معنی که اگر تصویر به مدت زیادی ثابت بماند ،ممکن است که اثراتی از آن را روی نمایشگر مشاهده کنیم. بدی این موضوع این است که مثلا اگر به یک تصویر ۱۰۰ ساعت نگاه کنید ، همان تاثیری را روی پنل می‌گذارد که اگر روزی یک ساعت به مدت ۱۰۰ روز به آن تصویر خیره شوید!
از طرفی دیگر ، عمر پنل‌های OLED کوتاه‌تر از پنل‌های LED است البته که این پنل‌ها تا ۱۰۰ هزار ساعت دوام می‌آورند اما نمونه‌های اولیه آن عمر بسیار کمتری را داشتند.
استراتژی هایی برای کاهش خطر Burn in وجود دارد. LG Display طی سالیان متمادی ساختار زیر پیکسل نمایشگرهای خود را برای مقابله با این موضوع اصلاح کرده است. آزمایش توسط بازرسان نشان می دهد که اکثر کاربران با استفاده منظم و متنوع از تلویزیون های خود ، در معرض خطر احتمالی دائمی نگه داشتن تصویر هستند. اما باز هم با وجود تغییر ساختار ، ریسک باقی ماندن تصاویر وجود دارد.
همچنین راه حلهای نرم افزاری وجود دارد ، مانند الگوریتم های کم نور شدن که در اکثر تلویزیون‌های OLED استفاده می‌شود و باعث کاهش روشنایی در مناطقی شده که یک تصویر ثابت نمایش داده می شود.
از طرفی دیگر ، نمایشگرهای OLED از نظر روشنایی نمی‌توانند با نمایشگرهای LED برابری کنند و بهتر است که از آنها در محیط‌های بسته استفاده شود. و در نهایت نیز ، قیمت پنل‌های OLED بسیار بیشتر از پنل‌های LED است و به همین دلیل ، این موضوع نیز شاید بسیاری از افراد را از خرید آنها ، دور نگه دارد.
آیا نمایشگر OLED مناسب شما است؟
در نهایت برای پاسخ به این پرسش باید گفت که بهتر است فاکتور‌هایی را مانند بودجه ، استفاده گیمینگ و محل قرار گذاری تلویزیون را در نظر بگیرید. اگر با بودجه مشکلی ندارید و گیمر هستید و همچنین نمایشگر را می‌خواهید در محیط بسته قرار دهید که نور مستقیم به روی آن تابش نمی‌شود ، این نمایشگرها کاملا مناسب شما هستند.
بیشتر بخوانید:
